Dokuz ay karnında yaşadım
Geceydi hep yaşantım
Yalnızdım
Ama sen bana hep sevgi aşıladın
Senin gibi hiçkimse karşılıksız sevmedi
İnsanlar sürekli birşey istedi
Koskocaman bir bahçe içinde
Bana bir diken bile düşmedi
Çok insan tanıdım , ama hayatı anlayamadım
Kimisi beni çok sevdi , kimisi beni hiç bilmedi
Kimisi bana değer verdi , kimisi hiç dinlemedi
Hayat acımasız anne ,ama insanlar bunu çok sevdi
Keşke beni doğurmasaydın
Sıkıldım artık hayat denen bu kısır döngüde
Eğer birgün öğrenirsen anne
Bana da gösterir misin güzel denen hayat nerede ?
Bana neden söylemedin
Hayatın nasıl olduğunu biliyorken
Rüyanda hiç mi görmedin
Ölüm beni istiyorken...
Karanlıklar dostum oldu bu aralar
Gece ayazında kalbim anıları hatırlar
Yok artık bana bu hayatta yer
Tek sevenim sensin , ne olur ölmeme izin ver...
Biliyorum izin vermeyeceksin bana
Ama gel de bu hayatı yaşa
Sahte duyguların arasında
Kalmışım ben bir başıma...
FERRO
Konu: İZİN VER ANNE 
4/5/2008, 22:37